Έναυσμα για σκέψη

«Η Αργολίδα είναι ευλογημένος τόπος”, συνηθίζει να λέει η γιαγιά μου από τότε που τη θυμάμαι, μέχρι και τώρα που είναι 90 “Ό,τι και να σπείρεις, θα φυτρώσει”. Και έχει δίκιο. Οι αγρότες τις περιοχής -οι γονείς μας- καλλιεργούν όλα τα εσπεριδοειδή, πολλά πυρηνόκαρπα και πολλά κηπευτικά. Έχουν καταφέρει να στηρίξουν το εισόδημά τους και τη ζωή τους πάνω σ’ αυτόν τον “ευλογημένο τόπο”. Εμείς οι νεότεροι, πάλι, έχουμε ένα όνειρο -οι περισσότεροι νομίζω. Να τελειώσουμε τις σπουδές μας και να γυρίσουμε ξανά στον τόπο μας. Να γυρίσουμε πίσω και να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας, ο καθένας ό,τι έμαθε να κάνει εκεί που πήγε, και να προσφέρουμε στον τόπο που μεγαλώσαμε. Να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα που υπάρχουν και να βελτιώσουμε τη ζωή τη δική μας και των γονιών μας. Εσείς, όμως, κάνετε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να μας διώξετε. Δεν ξέρω αν το κάνετε συνειδητά ή κατά τύχη, πάντως το κάνετε. Επιτρέπετε να διαμορφώνονται στην περιοχή μας οι συνθήκες εκείνες

Πρωτοφανείς σκηνές βίας και τρομοκράτησης του λαού σημειώθηκαν στην Καταλονία, κατά την προσέλευση του κόσμου στα εκλογικά κέντρα για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος περί ανεξαρτησίας ή όχι της Καταλονίας Η αστυνομία, καθοδηγούμενη από το ισπανικό κράτος, επιχείρησε να αποτρέψει τη συμμετοχή του κόσμου στο εν λόγω δημοψήφισμα με σφαίρες, άγρια βία και τραμπουκισμούς, και οι σχετικές φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί στο διαδίκτυο αποτελούν ό,τι πιο αποτρόπαιο και ντροπιαστικό έχει να επιδείξει η ευρωπαϊκή ιστορία. Αν εξετάσουμε το θέμα αντικειμενικά, θα διαπιστώσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ένα δημοψήφισμα, ή γενικότερα μια πράξη άμεσης δημοκρατίας όπως π.χ οι εκλογές, αμαυρώνεται, λοιδορείται και σαμποτάρεται. Αν κρίνουμε πρώτα απ’ τη χώρα μας και ειδικά το δημοψήφισμα του 2015, παρατηρούμε μια φοβερή κινδυνολογία και τρομοκράτηση του λαού, με κραυγαλέα παραδείγματα ορισμένους δημοσιογράφους οι οποίοι “έκοβαν” τις τηλεφωνικές συνδέσεις υποστηρικτών του ΟΧΙ. Επιπλέον, επ

Το επικείμενο “λουκέτο” που φλερτάρει με το Δημοτικό Σχολείο Μύλων, έχει αναχθεί αδιαμφισβήτητα ως ένα από τα σοβαρότερα θέματα των αργολικών ημερών Η τοπική κοινωνία των Μύλων, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη την σχολικής χρονιάς, έχει ήδη κινητοποιηθεί και ξεσηκωθεί, δηλώνοντας ότι μια τέτοιου είδους απόφαση δε θα περάσει. Ταυτόχρονα, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στην περιφέρεια και την κυβέρνηση, ότι δε θα παραδώσει τόσο εύκολα τα όπλα. Η αλήθεια είναι ότι το οριστικό κλείσιμο ορισμένων σχολικών μονάδων -ή αλλιώς “λουκέτο” όπως λέγεται ευρέως-, είναι ένα ακόμα επακόλουθο της οικονομικής κρίσης, και δεν είναι πρωτοφανές. Ήδη απ’ το 2011 ξεκίνησε στον τόπο μας η “εκκαθάριση” ορισμένων σχολικών μονάδων, με τα Δημοτικά Σχολεία Μάνεση, Πουλακίδας και Παναριτίου να κλείνουν οριστικά λόγω χαμηλού αριθμού μαθητών, όπως δήλωσαν οι “λουκετοδιανομείς”, αφήνοντας μονάχα την επιλογή ανάμεσα στο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Τριάδας και Ανυφίου στους “λουκετόπληκτους”. Απ’ τα παραπάνω στο