Έναυσμα για σκέψη

          “ Κόρη λεσβία ή αλκοολική;; Εσείς τι θα προτιμούσατε;;”. Αυτήν την ερώτηση διατύπωσε ένας ρεπόρτερ ένα ωραίο πρωί στους Έλληνες περαστικούς, και οι απαντήσεις που πήρε μας αφήνουν άναυδους. “Τίποτα απ' τα δύο”, απαντάει ένας πατέρας με αυστηρό ύφος. “Κι αν έπρεπε να διαλέξετε οπωσδήποτε;;”, επιμένει ο ρεπόρτερ. “Ε... αλκοολική καλύτερα”, του απάντησε τελικά ο πατέρας.     Κατ' αρχάς θα 'θελα να σας πω ότι κακώς απαντάτε σ' αυτές τις ερωτήσεις, γιατί δε σας πέφτει λόγος. Μην προετοιμάζεστε για κριτική, ή για αυστηρότατες εισηγήσεις του τύπου ''οι τελευταίες μελέτες λένε ότι'', γιατί το παιδί σας δεν πρόκειται να σας ρωτήσει ποτέ. Ούτε αν θα γίνει ομοφυλόφιλος, ούτε αν θα γίνει αλκοολικός, ούτε αν θα γίνει εκατομμυριούχος. Απλά τα πράγματα. Οπότε, αν καίγεστε τόσο πολύ, λύστε κανένα σταυρόλεξο για να περνάει η ώρα.     Τώρα. Δεν είμαι γονιός για να ξέρω τι αντίκτυπο έχει το ένα και τι το άλλο. Θα σας πω, όμως, τι σημαίνει να

    Το να φανατίσεις έναν άνθρωπο σε καιρούς ρευστούς και χαλεπούς, δεν είναι κάτι δύσκολο. Όταν διακυβεύονται βασικές ανθρώπινες αξίες, όπως λ.χ. η εμπιστοσύνη και η αλληλεγγύη, δημιουργείται το καταλληλότερο κλίμα για να το κάνεις. Κι αν είσαι και “αλεπού” και ξέρεις να διαβάζεις καλά τα σημεία των καιρών, θα το κάνεις με πολύ μεγάλη επιτυχία.     Αυτή εδώ η χώρα που λέγεται Ελλάς τα γνωρίζει πολύ καλά όλα αυτά, γιατί έχει χρόνια ασθένεια στους απατεώνες. Πολλοί επιτήδειοι κατά καιρούς βγήκαν στους δρόμους της, στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα -και πού δε βγήκαν τέλος πάντων-, ο καθένας με την πραμάτεια του για να μας πείσουν για την ποιότητα του “προϊόντος” τους. “Έλα εδώ παιδί μου, τι φοβάσαι εσύ;; Τον καρκίνο;; Πάρε φραπελιά, πάρε πικραγγουριά, πάρε γάλα απ' τη συκιά που από κάτω είχε κατουρήσει ο Καραϊσκάκης”. “Εσύ, τι φοβάσαι;; Το Θεό;; Είμαι απ' το Αιγάλεω και μου γράφει στα στήθια μου μηνύματα η Παναγία, έλα να στα δείξω -τα μηνύματα να δεις μοναχά γι